توفان در ۵۷

کتاب توفان در ۵۷ اثر سیاوش بشیری

آخرین ده سالی که که به 57 پیوند خورد.سالهائی بود که بیشترین ساعات روزهای آنرا در راه تحقیق برای تدارک یک تاریخ واقع گرای ملی صرف کرده بودم.
در این سالها شوق دیرپای مرا برای بازشناسی پیشینه ملی ایران درکشاکش عمر درازش سفرهای تحقیقاتی و مطالعه وسواس الود اسناد و دستاوردهای ارجمند کسانی که پیش از من این راه را طی کرده بودند ارضا می کرد و درست هنگامی که به سده اخر عمر تاریخ پر حادثه ایران با آن همه اسناد و مدارک پر ارزش رسیده بودم نسیمی که در 57 به توفان سر سپرد وزیدن گرفت.
با حادثه براه افتادم با نسیم سرکردم و سراز توفان در اوردم.
اما این همسفری با باد بیگانگی هائی را نیز با متن حوادث برایم بهمراه داشت.
پرس شهائی داشتم که بی جواب بودند و اینها همه بهانه هایی بودند تاا به جستجو برخیزم و توفان را بیش از پیش بشناسم.
مرداد ماه 1359 فصل اسارت بی دلیل من آغاز شد هنوز از خود می پرسم ایا شوق تکاپو گریم و نکته هایی را که می یافتم و حقایقی که با هر تحقیقی روشن تر می شد مرا به زندان و روزهای اسارت پیوند داد؟
در این باره باختصار در این کتاب و به تفصیل در یادداشتهای دیگر خواهم نوشت .

خرید کتاب توفان در ۵۷

اما این شانس برایم بهمراه داشت که با بسیاری به سخن بنشینم .خاطرات لحظه به لحظه انها را با بسیاری از صحنه سازان توفان بشنوم و پاسخ بسیاری از پرسش هایی را که برای تاریخ و بازشناخت توفان مطرح بوده است بازیابم.
این مصاحبتها که در ملال روزهای سخت زندان جریان دائمی داشت پس از رهایی به کمک تحقیق بیشتر گذشاته شد تا خدای ناکرده بغض و کینه اینه واقعیت را کدر نسازد.
بهر تقدیر توفان در 57 اگرچه کاستی هایی دارد اما برای شروع یک سلسله تحقیقات روشنگر شاید مقدمه بدی نباشد.

نیت کرده ام که سالهای باقیمانده عمرم را وقف شناخت بیشتر این توفان مدهش و پیامدهای ان سازم و بنابراین تصادفی نیست اگر بر سر این خواهش باشم که با اغوش باز انتظار اطلاعات و اسناد دیگری را داشته باشم که بدون شک هست و باید باشد و در اینرا عنایت کرده و اگر خود سراغ دارید یا دارید مطالعه اش را از من دریغ نفرمایید.