گات ها برداشت آزاد و بازسرایی

ای روان آفرینش اینک با دست­های بر افراشته و دلی سرشار از آرزوی نیک بختی و شادی به تو نماز می­گذاریم باشد که با همه­ی پاکی و راستی و مهر به آزادی که از خرد می­جوشد و جان می­گیرد روان هستی را نیرومند گردانیم. ای جلوه گر راستی ای بهترین و بهتر از همه با چراغ خرد که افروختی به ما دلدادگان راستی راه روشنایی­ها را بنمای کردارِ ما از برای گسترش آزادی­ست و پچ پچه­ی ما ستایش روشنایی­ها. سپاه تاریکی پیش می­آید. از ژرفای هزاره­های دور روان هستی می­نالد: – سیاهی و سرما و مرگ فرا گرفته است مرا کجایند سرود خوانان آزادی؟!