رپین

کتاب رپین نوشته سارا بیانوف

مصور ؛ با بیش از 15 تابلو نقاش ایلیا یفیمویچ رپین ؛ ۱۸۴۴ – ۱۹۳۰، نقاش برجسته روسی در سبک رئالیسم بود که از او آثار جالب توجهی به یادگار مانده‌است. وی، برجسته‌ترین و بزرگترین نماینده رئالیسم انتقادی هنر نقاشی قرن نوزدهم روسیه است. به عقیده بسیاری از منتقدین «مقام رپین در دنیای هنر تصویری، قابل قیاس با مقام لف تالستوی در دنیای ادبیات است». رپین در نقاشی موضوعهای تاریخی، چهره‌نگاری و مردم‌نگاری دست داشت. او نقاشی تیزبین و رنگ‌شناسی ممتاز بود. در تک چهره‌هایی که نقاشی می‌کرد، دید واقع‌گرایانه خود را با کاوش روان‌شناختی در می‌آمیخت. در نوجوانی از راه چهره‌نگاری امرار معاش می‌کرد و در ۲۰ سالگی به آکادمی سن پتربورگ راه یافت. ایلیا یفیموویچ در ۳۰ سالگی به اروپا رفت و سه سال به مطالعه‌ی آثار هنرمندان اروپایی پرداخت. در ۷۳ سالگی، پس از انقلاب روسیه، کشورش را ترک کرد و دیگر فرصت بازگشت به وطن را نیافت. شاید مهاجرت رپین که تابلوهایش فغان بی‌صدای دل دردمند اقشار مختلف مردم کشورش بود، برای همگان باورناپذیر می‌نمود! در طول زندگی هشتاد و شش ساله خود، وی از مکاتب مختلف هنری از جمله امپرسیونیسم، سمبولیسم و رئالیسم اجتماعی بهره برد. در زمان حکومت کمونیست‌ها وی یک نقاش کاملاً اجتماعی با طبعی تند بود که عیوب حکومت را چه آشکارا و چه نامحسوس، به باد انتقاد و سخره می‌گرفت. وی در سال ۱۸۸۷ پرتره ای از چهره ی خود کشید. یک از محبوب ترین تابلوهای او «ترانه ی قایقرانان ولگا» ست.