جريان شناسی سیاسی در ایران

کتاب جريان شناسی سیاسی در ایران نوشته علی دارابی

اين كتاب از معدود آثاري است كه به بازخواني آرايش نيروهاي سياسي در ايران، جناح ها، صف بندي ها و ائتلاف ها، بعد از انقلاب اسلامي ايران مي پردازد. از مهمترين فصل هاي كتاب، تبيين مفهومي و جامعه شناختي جريان اصول گرا، اصلاح طلب، روحانيت و جريان سوم را مي توان نام برد كه در قالب جريان هاي سياسي اسلام گرا هركدام به تفصيل مورد بررسي قرار گرفته اند. نويسنده در مقدمه ي كتاب، «آگاهي يافتن از اين كه هر جريان از چه ماهيت فكري اي برخوردار است و شناخت نقاط قوت و ضعف آن براي نسلي كه جست و جوگر تاريخ رويش، پويش و خيزش جريان ها است» را از مقاصد اين تاليف برمي شمرد. وي همچنين براي معرفي مباني نظري و كارنامه ي عملي جريان هاي سياسي، پيشينه ي نظري و عملي و تحولات مواضع اين جريان ها را از شهريور 1320 تا 57 در يك فصل بررسي كرده و اثري جامع و مفيد در اين زمينه را در اختيار مخاطب قرار داده است. يكي از مهمترين وجوه تمايز اين كتاب نسبت ساير آثار مشابه اين است كه در نقد و ارزيابي جريانات سياسي در اثر بر خلاف بسياري از آثار گذشته كه شايد تنها به بيان اشكالات و ايرادهاي جريانات و صاحبنظران پرداخته اند بدون آنكه آنها را مورد نقد قرار دهند در اين اثر نويسنده تلاش كرده است ديدگاهها و نقطه نظرها و آراء جريانات و اشخاص را مطرح و سپس به نقد آنها بپردازد.