اسرائیل فاشیسم جدید

کتاب اسرائیل فاشیسم جدید نوشته محمدحسن وزیری کرمانی

همراه با نقشه اسرائیل به سمتی حرکت می‌کند که اروپا در تاریخ گذشته خود از آن به عنوان دوره شرمساری یاد می‌کند، یعنی دوران فاشیسم، استعمار و نژادپرستی. کنار آمدن اروپا با اسرائیل فاشیست به مشکلی برای این قاره تبدیل می‌شود و اسرائیل طرفداران خود را بتدریج از دست می‌دهد. دولت‌ها در اسرائیل نقض حقوق فلسطینان را به صورت‌های مختلف اجرا کرده‌اند و هیچ اقدامی برای رفع نژادپرستی انجام نداده‌اند، ولی دولت جدید اسرائیل این ظلم را به صورت قوانینی درآورده است که از اسرائیل رسما کشوری مانند آفریقای جنوبی در دوران آپارتاید می‌سازد. از دیدگاه صهیونیسم، زمین و هویت دو عنصری است که در ورای همه امور قرار دارد. مسئله اصلی میان عرب‌ها و یهودیان در فلسطین “هویت شهروندی” نیست، بلکه معادله “تحکیم ـ نابودی” است. هر گونه تحکیم حقوق یهودیان در اسرائیل به معنای نابودی حقوق فلسطینیان است. این معادله سبب شده است که دولت‌ها در اسرائیل هیچ‌گاه نتوانند برابری یهودیان و عرب‌ها را در برابر قانون بپذیرند. نتیجه این معادله در میان فلسطینیان افزایش حس وابستگی آنان به سرزمین و هویت خود است و به آنان قدرت می‌دهد که به آینده امیدوار باشند. قوانین اخیر در پارلمان، که در شبی سیاه به تصوب رسید، نابرابری نژادی را به عرف قضایی تبدیل می‌کند و هیچ شباهتی با کشورهای دمکراتیک ندارد و با اصل دمکراسی در تناقض است. درست است که راست افراطی در اروپا نیز تقویت شده است، ولی نژادپرستان در این قاره حکومت نمی‌کنند و راست افراطی اقلیتی مطرود در نظر چپ‌ها و بخش وسیعی از لیبرال‌هاست. در اسرائیل، راست افراطی هیچ کسی را در مقابل خود نمی‌بیند.” بررسی‌های جدید در اسرائیل نشان می‌دهد که جوانان بیش از گذشته به فاشیسم گرایش دارند و تعداد طرفداران صلح در میان‌شان رو به کاهش است. موفقیت امثال اویگدور لیبرمن در افزایش قدرت و نزدیک شدن به دایره قدرت در اسرائیل به کابوسی برای کسانی تبدیل می‌شود که اسرائیل را امتداد غرب در شرق می‌دانند. نفوذ جناح راست دینی در زندگی عمومی و دستگاه‌های اجرایی و قضایی اسرائیل رو به گسترش است. دبیر شورای امنیت ملی و رئیس شاباک و … افراد جدیدی‌اند که همگی با تأیید خاخام‌ها انتخاب شده‌اند. قوانین اخیر پارلمان اسرائیل در مورد ممنوعیت برگزاری سالگرد تأسیس اسرائیل در میان عرب‌ها به عنوان سال “نکبت” و همچنین سوگند به وفاداری به اسرائیل همگی هدفی را نشان می‌دهند که اسرائیل به سوی آن حرکت می‌کند. این قوانین تنها به معنای محروم کردن عرب‌های فلسطینی از حقوق خود در اسرائیل است…