شرح البدایه فی علم الدرایه

در کتاب شرح البدایه فی علم الدرایه شهید ثانی هنگامی این کتاب را تالیف کرد که فرزندانش در سن طفولیت از دنیا می‌رفتند و او از مرگ آن‌ها بسیار متاثر می‌شد شاید این حالت تاثر را برخلاف رضا و تسلیم در برابر قضا و قدر الهی می‌دانست از برای تسلیت خود و کسانی که به اینگونه مصائب مبتلا می‌شوند این کتاب را نوشت و آن را « آرام بخش دل هنگام فقدان دوستان و اولاد » نام نهاد. این کتاب شریف شامل یک مقدمه و چهار باب و یک خاتمه است. مقدمه آن شامل عوامل و موجبات رضا به قضا و قدر الهی است و پیرامون عدل و حکت خداوند و فلسفه احکام و دستورات و بعثت انبیاء و تدبر در گفتار و حالات آن‌ها مطالبی ارزنده و مثال‌های بسیار آموزنده بیان داشته است. باب دوم: در مورد صبر می‌باشد و به اهمیت صبر و عظمت صابران پرداخته است. باب سوم: در مورد رضا و خشنودی از مقدرات الهی صحبت می‌کند. باب چهارم: در مورد گریه کردن در مرگ فرزندان و بستگان می‌باشد