بیا کنار پنجره

کتاب بیا کنار پنجره اثر رضا براهنی

 کتاب بیا کنار پنجره : از حضرت مولانا نقل است  شعر ایشان صرفا  نماینگر رنگ خون اوست و نه خون ایشان.گرچه مولوی شدن برای خیل شاعران جدی ما بسیار دشوار بوده است ولی همه شاعران جدی مصداق همان تعبیر خون و رنگ خون مولوی است.

این سخن بسیاری از موافقان و معاندان را که فلانی بر غم داشتن شعرهای اجتماعی ذاتا شاعری تغزلی است نه به عنوان انتقادی ناروا بل به عنوان حقیقتی مبرهن سالها است پذیرفته ام.
دیگر آموخته ام که تا چیزی از درون مرا به سوی شعر پرتاب نکرده است شعر نگویم.
شاید درونی بزرگتر از درون من به من ابلاغ شعر می کند. شاید هم نه حتما.
در آن لحظه ابلاغ من سراسر شعرم حتی اگر کلمه ای بر زبان نیارم.
دردهایی داشته ام که گاهی خواسته ام قلبم را با دندانهایم پاره پاره کنم.
ولی گفته ام خاموش.خاموش.صبر. صبر و به درونم گفته ام به من صفای روانم را ابلاغ کن. نه ناروایی درد پاره کنند را پاداشم را گرفته ام؟
من بسیار سحر خیزم.یک ماهی پس از چاپ قطعه بیا کنار پنجره در مجله آدینه صبح زود زنگ در را زدند. حتی طلبکار و ژاندارم و پلیس هم در آن ساعت سراغ آدم نمی آیند.
صدای زنانه جوانی از پشت در گفت لطفا بیایید دم در . رفتم در را باز کردم دم در دختر هفده یا هجده ساله ای ایستاده بود صورت بیضی سفیدش با چشمهای میشی زیبا و درشت و درخشنانش در حصار روسری سفید چند شاخه مریم و گلایل دستش بود.
گلها را داد دست من و گفت بیا کنار پنجره و رفت و همین
پاداشم را گرفته ام؟ نمی دانم

یکی دو شعر این مجموعه و شعر رویا که خطاب به سهراب سپهری است و در پایان کتاب آمده بیشتر با تفکر سر و کار دارد بقیه در حوزه تغزل قرار دارد. و حوزه تغزل از دیدگاه من حوزه موسیقی .ضرب.تحرک.عاطفه.تصویر و جهانهای ناهشیار است.و تفکری هم اگر هست در ارتباز با این عناصر است و اینگونه شعری استقلال خود را از ادبیات کسب کرده است و یا بکلی مقوله ای جدا از ادبیات است و کلمات چنان به روان آدمی آغشته است که هرگز نمی توان به معنای محتوایی انها اندیشید بلکه باید کل شعر را بعنوان یک نظام واحد متشکل از همه عناصر ولی غیر قابل ترجمه به یکی از آن عناصر ادراک کرد.

 خرید کتاب بیا کنار پنجره اثر رضا براهنی چاپ اول هزار سیصد شصت و هفت انتشارات مرغ آمین