عقل عذابم می دهد

کتاب عقل عذابم می دهد اثر علی باباچاهی

نمونه جمع اوری شعرهای دی ماه ۷۵ تا فروردین ۷۸ …شاعر علی باباچاهی در سال ۱۳۲۱ در شهرستان کنگان استان بوشهر به دنیا امده است. وی دوره دبستان و دبیرستان را در بوشهر گذراند. در دوره اول متوسطه، به شعر و ادبیات علاقه‌مند شد. در مسابقه ادبی دانش‌آموزی دبیرستان‌های بوشهر و سپس شیراز رتبه اول را به دست آورد. در این دوره شعرهایش در مجلات تهران، با نام مستعار «ع. فریاد» چاپ می‌شد اما وقتی یکی از شعرهای این شاعر در مجله امید ایران به عنوان «بهترین شعر هفته» به چاپ رسید، شعرهایش را به امضای خودش در مجلات چاپ کرد. «عقل عذابم می‌دهد» در ادامه‌ی خطِ سیرِ شعرهای دهه‌ی هفتاد باباچاهی حرکت می‌کند که در قیاس با شعرهای پیش از این‌دهه‌ی او فراروی‌ها، نوآوری‌ها و چرخش‌های نویی را در آن شاهد هستیم. مواجهه با تغز�’ل در وضعی�’تی دیگر و سفیدخوانی‌های خلاقانه به‌انضمامِ حضور پارودی، آشنایی‌زدایی از مفاهیم، دخل و تصرف در نحوِ زبان از دیگر خصلت‌های این مجموعه است. مردی که خودش را تمام روز در یک اتاق زندانی می‌کند اصلاً دیوانه نیست یا انار متراکمی‌ست که در پوست خودش جا خوش کرده یا پیاز متورمی‌ست که لایه‌لایه پرده بر نمی‌دارد از تنهایی‌اش در بیروت مردی را دیدم با پای گچ‌گرفته که از تابوت بیرون نمی‌پرید پلنگ هم در قفس آهنین تصو�’ری از آزادی دارد در جنگ تن به تن هر دو پا گذاشتیم به فرار من از یک طرف من ِ دیگر من از طرف دیگر و شانه به شانه به خانه رسیدیم دقیقاً و من زیر یک سقفِ دراز به دراز دراز کشیدم.