دعای زنی در راه که تنها می رفت

کتاب دعای زنی در راه که تنها می رفت اثر سیدعلی صالحی

ناشر: ابتكار نو زبان كتاب: فارسي , سال انتشار: 1384 … برایم خبر آوردند! شبي از وراي عجيب وحي و واژه خبر آوردند: همه درياهاي دور و سينه ريز ستارگان شهريوري را به من داده اند، تمام ثروت بي پايان آوازي از حوريان هوا، از هوش ني، از نماز شنيدن و عطر مهتابي همان زني كه پيش از پرسيدن اسامي آسمان، گمش كردم. آن شب شب هق هق آخرين پيامبر پروانه ها بود، كه بوسه با ناني از نور مطلق ماه آمدند راهم را به جانب رازدارترين رسولان بي كتاب بازگشودند، گفتند: بس است ديگر اي دلداده ترين اولاد گريه ها! ملائك بازمانده از حواس هفت سالگي هم مي دانند تو ترانه ها سروده اي… ددي تو درياها گريسته اي.. ددي تو تاوان ها كشيده اي… ددي ديگر تمام شد انتظار آن همه ديده آن همه دريغ