اشعار فایز دشتی

کتاب اشعار فایز دشتی اثر محمدعلی فایز دشتی – روح الله صفوی

نگفتم جا مده بر چهره گیسو مسوزان اندر آتش بچه هندو؟ بت فایز گمانم ، کافرستی که با آتش پرستی کرده ای خو؟ دلا تا چند در آزارم از تو گهی نالان ، گهی بیمارم از تو تو فایز در جهان بدنام کردی برو ای دل که من بیزارم از تو دو گیسو را به دوش انداختی تو ز ملک دل دو لشکر ساختی تو به استمداد چشم و زلف و رخسار به یکدم کار فایز ساختی تو نسیم ، امشب عجب دفع غمی تو یقین دارم نه از این عالمی طتو شمیم زلف یار فایزستی و یا ز انفاس ابن مریمی تو؟ …