فرد و کیهان در فلسفه ی رنسانس

کتاب فرد و کیهان در فلسفه ی رنسانس اثر ارنست کاسیرر ترجمه یدالله موقن

انگيزه‌ داشتن ديني‌ برای متافيزيك تمام بشريت از قديمي‌ترين ايام وجود داشته است اما فرهنگ اقوام شرقی زير سلطه‌ی دين بوده‌ است و تا همين اواخر همه‌ی تفكرات و پژوهش‌ها، در دست يا تحت راهنمايی روحانيان مانند برهمانان، راهبان و خاخام‌ها قرار داشته است. نگارنده کتاب فرد و کيهان در فلسفه ی رنسانس نوشته ارنست کاسيرر رابه فارسی بر گردانده است که نشر ماهی آن را در دست انتشار دارد.نوشته ی زير بخشی از مقدمه ی نگارنده بر آن است. معنای اصطلاح رنسانس موضوع مباحثه‌های بي‌پايان در ميان مورخان به ويژه در قرن بيستم بوده است. بعضی از آنان درباره‌ی ارزش، خصائل متمايز و حدود زمانی رنسانس و حتی وجود خود دوره‌ی تاريخی رنسانس شك كرده‌اند. در ميان آن دسته از مورخانی كه وجود دوره‌ی تاريخی رنسانس را پذيرفته‌اند بر سر اين كه رنسانس از چه تاريخی آغاز مي‌شود و در چه تاريخی به پايان مي‌رسد اختلاف نظر وجود دارد. ويلهلم ديلتای مي‌نويسد: حاكميت متافيزيك بر روح اروپائی بر پايه‌ی پيوندش با الهيات تا قرن چهاردهم با قدرت تمام ادامه داشت. اين متافيزيك ��” الهيات ، روح سلسله‌ مراتب كليسايی بود. اين سلسله مراتب كليسايی قدرت خود را بي‌هيچ چالشی تا قرن چهاردهم نگاهداشت سپس نخست در محتوايش، قدرتش و زندگيش سستی و ضعف رخ نمود.