جادوی بخشش

راهي به سمت و سوی سعادت درون انسانی… خشم با خشمگین شدن فرو نمي نشيند، عصبانيت با گذشت آرام مي گيرد. عفو چه بسا، نيرومندترين پادزهر خشم است، گذشت و آغوش باز، چاره كساني است كه به هر علت و بهانه اي به ما روي خوش نشان نمي دهند. ابراز تمايل براي آشتي، تمامي آن چيزي است كه به آن نيازمنديم. از آنجا كه سازش فرآيندي دو طرفه است، نمي توان ديگران را به انجام آن واداشت. من مي توانم ديگري را ببخشم، اما نمي توانم او را وادار كنم تا متقابلا نسبت به من گذشت كند. بخشيدن به مثابه “فرآيند مهار احساس تنفر از ديگري يا چشم پوشي” تلقي مي شود. اصرار بر كينه توزي، خودآزاري و گام نهادن در مسير مرگ معنوي است.