از خاک بر افلاک شویم

صداهای عاشقانه و نیایش های عارفانه با پروردگار یگانه …آدم به دلیل ویژگی های انحصاری خویش اشرف آفریده های الهی شد؛ زیرا آفریده ای است که از پست ترین تا برترین عناصر هستی را با خود دارد؛ از این رو می توان گفت که انسان، عصاره همه هستی است. این ویژگی به انسان کمک می کند تا همه هستی را به درستی در خود داشته و بتواند درک و فهم درستی از حقایق هستی داشته باشد؛ چرا که همه هستی به شکل علم حضوری و شهودی در او گرد آمده است و از یک علم اجمالی شهودی نسبت به همه هستی برخوردار است. خاصیت علم شهودی و حضوری برخلاف علم حصولی این است که کلمات و مفاهیم نیست، بلکه صورت حقایق است که در اختیار انسان است؛ هرچند که این صورت که در وجود و ذات انسانی است، صورت اجمالی است که نیازمند تبدیل آن به شهود تفصیلی است که بر اساس آموزه های قرآنی از طریق عبودیت تحصیل می شود.