پنجه های درد

کتاب پنجه های درد نوشته داریوش قنبری

و نه داستان کوتاه دیگر راوی در همین داستان بر بلندای تپه‏ای‏ بر پای زاگرس نشته است و خاطره‏ خود را با دوستش مرور می‏کند.دوستی‏ که به گفته خود او”مرد هزار درد”است؛ در حالی که سهم دیگران را از درد، فزونتر از شماره انگشتان نمی‏داند. اما”او بر همه پهنه زمین جاری است تا درد همه مردمان زمانه را ببیند،بچشد و بر شماره دردهایش بیفزاید:درد شکم‏های‏ آماسیده از گرسنگی،درد آوارگی دیر پای؛ درد اسارت به دست بیگانه در سرزمین‏ خودی؛…”