نوری که نمی توانیم ببینیم

کتاب نوری که نمی توانیم ببینیم اثر آنتونی دوئر ترجمه روح الله صادقی

این داستان داخل فرانسه اشغال‌شده  و در دوره جنگ جهانی دوم می‌گذرد و سرگذشت یک دختر نابینای فرانسوی و یک پسر آلمانی در جریان آن به هم پیوند می‌خورد. ماری-لور لوبلان دختری است که مادرش را از دست داده و با پدرش در پاریس زندگی می‌کند. ماری در سن شش سالگی بینایی‌اش را از دست می‌دهد و پدرش با ساختن طرح‌های بسیار کوچک چوبی از محله و شهر، به او کمک می‌کند که همه جا را یاد بگیرد. در همان حال، پدر ماری که در موزه‌ای در پاریس کار می‌کند، شنیده که یک الماس بزرگ به نام «شعله‌قرمز» در موزه نگهداری می‌شود. همزمان، در آلمان یک پسر هشت ساله به نام ورنر فنینگ در شهری زندگی می‌کند که کسب و کار در آن به خاطر وجود یک معدن می‌چرخد. ورنر بعدها به خاطر توانایی و هوشش در مدرسه نخبگان نازی‌ مشغول به تحصیل می‌شود. سپس داستان دوباره سراغ ماری می‌رود. به هنگام حمله نازی‌ها به فرانسه، ماری و پدرش از پاریس فرار می‌کنند و به شهری ساحلی به نام سن‌مالو می‌روند. ماری هنوز نمی‌داند که الماس شعله‌قرمز به پدرش سپرده شده تا به دست نازی‌ها نیفتد. سرنوشت ماری و ورنر چند سال بعد و به هنگام ورود نیروهای متفقین به نورماندی با هم گره می‌خورد…