نفس بریده

کتاب نفس بریده اثر هرتا مولر ترجمه مهوش خرمی پور

كتاب؛ درمورد اقليت هاي آلماني ساكنان روماني است كه بعد از خاتمهء جنگ جهاني دوم به درخواست استالين به روسيه تبعيد شدند تا در آنجا براي انجام كارهاي سخت مرتبط با بازسازي بعد از جنگ به كار گرفته شوند و نهايتا سر از اردوگاه هاي كار اجباري روسيه معروف به گولاك درآوردند. مادر نويسنده هم يكي از اين تبعيدي ها بوده كه 5 سال از زندگي خود را در اين اردوگاه ها زندگي كرده. …دار و ندارم را برمي دارم. يا بهتر است بگويم، همه متعلقاتم را همراه خود مي برم. هر آنچه را كه داشتم، برداشتم. وسايلم چيز زيادي نبود. همه يا مستعمل بودند و يا از ديگران به من رسيده بودند. چمدان چرمي، كه در واقع جعبهء گرامافون بود، پالتوي گل و گشاد كه مال پدر بود و پالتويي دم دستي با نوار مخملي دور يقه اش، كه از پدربزرگ به من رسيده بود. شلوار گشاد به عمو ادوين و ساق بندهاي چرمي به آقاي كارپ همسايه و دستكش هاي پشمي سبز به عمه فيني تعلق داشتند. تنها شال گردن ابريشمي شرابي رنگ و كيف لوازم بهداشتي كه هديهء كريسمس سال گذشته بود، مال خودم بودند…. ژانويهء سال ۱۹۴۵جنگ هنوز ادامه داشت. با ترس و وحشت از اين كه قرار بود وسط زمستان به ناكجاآبادي نزد روس ها بروم، هر كسي چيزي به من مي داد تا شايد در جايي كه هيچ كمكي نمي رسيد به كارم بيايد. جايي كه هيچ كاري از كسي برنمي آمد. من بدون كمترين ترديدي در ليست روس ها بودم. اين بود كه هر كسي خود را موظف مي دانست تا به سهم خودش، چيزي به من بدهد … …. ما بیشتر افراد اردوگاه را از روی قیافه شان می شناختیم، وقتی به عنوان اولین نفر با مرده ای برخورد می کردی، می بایست به اندازه کافی فرز و زرنگ می بودی تا وقتی که بدنش هنوز انعطاف پذیر بود ، لباس هایش را در بیاوری، پیش از آن که دیگری برسد و ذخیره نان زیر بالشش را بر می داشتی پیش از آن که دیگری برسد . جمع کردن و بردن شیوه سوگواری ما بود . در این جا مرگ یک پیروزی بود. لخت کردن و قاپیدن وسایل مرده کار بدی نبود زیرا در شرایط بر عکس ، آن شخص هم درست همان کاررا می کرد و این حق طبیعی هر کس جلوه می نمود…