ما و شهری که دوست می داشتیم

کتاب ما و شهری که دوست می داشتیم که در سال دو هزار و پانزده چاپ شده می باشد.این اثر توسط مرتضی محمودی نوشته شده است.که در انتشارات آلفابت ماکزیما در سوئد استکهلم چاپ شده می باشد.نجاتی درخواست کرده اند و من می نگارم. خاطره ها را. همانند زمانی که داخل سراخانه بی‏ بی نشسته بودیم .در شهر خرمشهر و در خیابان نقدی و شامان واسه ی خدا بیامرز نجف و پیر زنش همیشه چهارشنبه‏ ها نامه می‏ نگاشت. در چهارشنه شبها از رادیو شرکت نفت آبادان هنگامی نجاتی شروه سر می داد و آوای شگفت آور نِی هم با آن می‏نشست. نامه‏ ها از طرف دختر آنها با نام صدیقه و دامادشان اوجی بود که در بوشهر زندگی می نمودند هر چند هیچ هنگام ندیدم جوابی دهند تا شامان آن را واسه ی نجف خدا بیامرز و پیرزنش بخواند.پدر یکی از ناخدایان بود. او ناخدای اداره‏ ی بندر و کشتیرانی بود. در کشتی بار زده بودیم تا به بندری نزدیک ببریم به نام بندرشاهپور. از دورانی که در بندر خرمشهر داخل خیابان نقدی و توی سراخانه‏ ی بی‏ بی می‏ نشستیم سالها سپری شده بود . برادر بزرگم دیگر واسه ی خدابیامرز نجف نامه نمی نگاشت. از آن نامه نگاری یک طرفه سالها گذشته بود.برای خرید کتاب ما و شهری که دوست می داشتیم با ما تماس بگیرید.