عشق و هوس

کتاب عشق و هوس نوشته ثریا تقی زاده

مهشيد به افق خيره شده بود. نسيم ملايمي موهايش را روي صورتش مي رقصاند و صداي امواج دريا، همچون موسيقي ملايم به او آرامش خاصي مي بخشيد. خورشيد غروب مي كرد و براي مهشيد دست تكان مي داد. تي شرت سفيد و شلوار جين به تن داشت. شال سفيدي نيز بر سرش كرده بود. پايين شلوارش را كمي تا كرده بود تا خيس نشود. گاهي چشمانش را مي بست و نفسهاي عميقي مي كشيد. حس شاعرانه اي به خود گرفته بود و اين حس، زيبايي او را دوچندان كرده بود. گويا از زيبايي دريا و آرامش آن خيلي لذت مي برد، شايد هم چشمانش را مي بست و خدا را به خاطر زيباييهايش مي ستود و شايد هم به گذشته تلخ و شيرين خود فكر مي كرد، ولي هرچه بود به هرحال لحظه غروب بود و اين لحظه نيز هميشه آرامش و دلگيري را يك جا به ارمغان مي آورد.