شنل پاره

کتاب شنل پاره نوشته نینا بربروا

شنل كهنه را از يك صندوق قديمي بيرون آورديم كه در خانه ي پدربزرگ ماندگار شده بود. با وجود قديمي بودن و بيدخوردگي، باشكوه است. مي توان خود را از سر تا پا در ميان آن پوشاند و از سرما مصون ماند. ما بلاياي بسيار از سر گذرانده بوديم. از هيچ چيز نمي هراسيديم و مصيبت هاي ديگري نيز در پيش داشتيم. دعاها را فراموش كرده بوديم. زندگي اميدها را از ما ستانده بود. دعاها و اميدها از ميانمان رخت بربسته بودند، بي بازگشت. امروز زمانه ي ديگري است. من بايد به سويي بروم و تو به سويي ديگر. ما اين شنل كهنه را دوپاره خواهيم كرد.