زنان سوخته

کتاب زنان سوخته نوشته عباس مشهدی

ساعت يازده صبح بود. نگهبان در سلول را باز كرد و وارد آن شد. نگاهي به تك تك زنان زنداني كرد و گفت : – هي سيما پاشو كاسه كوزت رو جمع كن. ديگه تموم شد. پاشو بريم. سيما كه در كف سلول نشسته بود و كتاب مي خواند ٬ نگاهش را از مامور زندان گرفت و به تك تك زناني كه با او در يك سلول بودند نگاه كرد. چند لحظه گذشت ؛ ناگهان همگي خنديدند و هورا كشيدند. سيما كتاب را بست از جا بلند شد. رو به نگهبان كرد و گفت : – جدي مي گي؟ نگهبان شانه هايش را بالا انداخت و گفت : – چيه خوش گذشته؟ سيما نگاهي گذرا به دوستانش كرد سپس رو به نگهبان زن كرد و گفت : – خب خدا رو شكر. آخه باور نمي كردم به اين زودي آزاد بشم …