دیلمون پارسی دیلمون پالوی

کتاب دیلمون پارسی دیلمون پالوی نوشته عبدالرحمان عمادی

دیلمون پارسی (فارسی دیلمی) و دیلمون پالوی (دیلمی های پهلوی)، دو بخش این کتاب را شامل می شوند. عمادی کوشیده است با واژه شناسی، به ایرانشناسی و تاریخ شناسی دیلمیان دست پیدا کند. این کتاب که در دو بخش تالیف شده است در قسمت نخست به موضوع ایران شناسی مردمی به کمک زبان و واژه پرداخته است و در بخش دوم از خود نیز دوبیتی های سروده شده به زبان پهلوی دیلمی را که توسط روستاییان منطقه شمال ایران و با مضامین عاشقانه خلق شده است، مورد توجه قرار می دهد. نويسنده ؛ در بخش اول این کتاب به بررسی گستره منطقه دیلم در تاریخ ایران پرداخته و پس از آن به سراغ معرفی ریشه شناسی واژه پهلوی در زبان و فرهنگ ایرانی و چگونگی استخراج عبارات پارسی و نمونه هایی از کاربرد واژه های زبان دیلمی در متون قدیم رفته است. عمادی همچنین در بخش پایانی قسمت نخست این کتاب به بررسی شعر «آمله» قدیمی‌ترین شعر بر جای مانده در زبان دیلیمی پرداخته است که بنابر گفته عمادی در این کتاب، نام شهر آمل در استان مازندران نیز بر مبنای نام و شعر این شاعر زن ایرانی انتخاب شده است. دومین بخش از این کتاب با عنوان «دیلمون پالوی» نیز به بررسی دوبیتی‌های عاشقانه روستاییان شمال ایران پرداخته است که از آن با عنوان «پهلوی‌های دیلمی» نیز یاد می‌شود.