دوباره او

کتاب دوباره او نوشته پروانه حیدری

چندي پيش، سبكبال و بي خيال از دنياي اطرافم، خود را خوشبخت ترين دختر روي زمين مي دانستم. همه فصل ها را دوست داشتم؛ حتي هواي وحشتناكي مثل امشب را. در اين هوا از خانه بيرون مي زدم و از چيزي ترس نداشتم. هرگز چشم هايم اشك را به خود نمي ديد. همه اين خوشي ها در آن روز نحس و كذايي از بين رفت. خوب يادم هست كه براي نگه داشتن عشقم به خيلي ها التماس كردم؛ از خانواده خودم گرفته تا خانواده عمو… هر چه ضجه زدم اصلاً فايده نداشت. گويي شيطان، دل اين آدم هاي سنگدل را سياه كرده بود كه به هيچ عنوان خواهش هايم نمي توانست دل هاي شان را نرم كند…