خون آبی بر زمین نمناک

کتاب خون آبی بر زمین نمناک نوشته حسن محمودی

درنقد و معرفي بهرام صادقي -بهرام صادقي (۱۳۱۵-۱۳۶۳) نويسنده معاصر ايراني است. وي نويسنده داستان كوتاه و از مهم‌ترين چهره‌هاي جنگ اصفهان است. يك مجموعه داستان كوتاه به نام سنگر و قمقمه‌هاي خالي و همچنين يك داستان بلند به نام ملكوت از وي باقي مانده‌است. اغلب داستان‌هاي وي نمايانگر فروپاشي و بيهودگي زندگي شهري است كتاب «خون آبي بر زمين نمناك» در زمينه نقد و معرفي آثار «بهرام صادقي» نگارش يافته است. در اثر حاضر، اهميت داستان هاي بهرام صادقي سبب نوآوري در فرم و ساختار بررسي مي شود. مباحث اين كتاب در چهار بخش تحت عناوين «يادها»، «مصاحبه ها»، «نقد و نظر»، و «داستان ها» تدوين يافته است. در بخش «يادها» مقالاتي از هوشنگ گلشيري، احمد اخوت، علي يزداني و چند تن ديگر درباره بهرام صادقي و خانواده او آمده است. بخش «مصاحبه ها» گفت و شنودي است با بهرام صادقي درباره سير تاريخي داستان هايش. در بخش سوم با عنوان «نقد و نظر»، ديدگاه هاي چند نويسنده ايراني از جمله:غلام حسين ساعدي، آذر نفيسي و علي باباچاهي درباره داستان هاي بهرام صادقي فراهم آمده است. در بخش چهارم چند داستان از بهرام صادقي به چشم مي خورد: «شب به تدريج»، «ورود»، «اقدام ميهن پرستانه»، «تدريس در بهار دل انگيز»…: … انگار موسيقي ملايمي مي خواست اتاق را پر كند. يك موسيقي تند و گنگ، شيرين و خاموش، پر طنين و بي صدا. از كجا مي آمد، از سقف، از كنار در، از آن گوشه، توي آن سوراخ كه شب پيش موشها در آن ضيافتي داشتند، يا از اتاق بغلي، از دهان بي دندان پيرمرد همسايه و يا از ريشه هاي جاروي رفتگري كه سرفه مي كرد و فحش مي داد و اخ و تف به زمين مي انداخت و مي روفت، مي روفت و مي روفت. و يا از همهمه خفه شهر و يا اين غرش ناگهاني و سمج موتور خسته ي ماشين باري كهنه اي كه هر نيمه شب آن را كنار خيابان مي گذاشتند و راننده اش از بيابان ها مي آمد… ملايم، ملايم و همراه با قطره هاي اشكي در چشمهايش كه هيچوقت فرو نمي ريخت… گاهي شهرام فكر مي كرد نكند چشمهايش بيماري اي دارد كه نمي تواند گريه بسازد….