جلاد

کتاب جلاد اثر پرلاگر کویست ترجمه اردوان صدقی آزاد

پرلاگر کویست در سال ۱۸۹۱ میلادی در ورشو چشم بر دنیا گشود…مکانی که پدر او سوزن بان بود. در سن کم جوانی از آداب و سنن مذهبی خانواده که از کشاورزان سنتی بودند بُرید. به چاپ رسیدن اشعار و مقالات زیادی از او در نشریه ای سوسیالیستی در آن زمان گواه این مدعاست. … نوشته های پرلاگر کویست همیشه بازگشت به پرسش هایی است که در سنین جوانی پیرامون او را فرا گرفته بود، مانند: چرا زنده ایم؟ چه گونه جهانی را که در آنیم بشناسیم؟ مرگ چیست؟ سوالاتی که بیشتر کودکان از خود می کنند. برای همین پرلاگر کویست در این حیطه بدعت گذار نیست. هنر او به عنوان یک سراینده در این است که در تمام طول عمر پُربار نویسنده گی اش، بارها به این پرسش ها باز می گردد بی آن که خود را تکرار کند. از نوشته های او می توان به «مردم» 1912، «دو قصه از زنده گی» 1913، مجموعه شعر «غرض» 1914، آهن و آدم ها» 1915، مجموعه شهر «اندوه»، «فریاد قلب من در جهان» 1916، «اخرین انسان» 1917، «تئاتر» 1918، «هرج و مرج» 1919، «لبخند ابدی» 1920، «راه و رسم آدم خوشبخت» 1921، «نامریی» 1923، «قصه های شوم» 1924، «مهمان واقعیت» 1925، «مجموعه شعر نغمه های دل» 1926، «زنده گانی تسخیر شده» 1927، «او که توانست دوباره زنده گی کند» 1928، «روح مبارز» 1930، «دژخیم» 1933، «در آن زمان» 1935، «کوتوله» 1944 و «باراباس» 1950 اشاره کرد.