بوی نا

کتاب بوی نا نوشته ماندا معینی (مودب پور)

“روزگار عجیبیه!آدم وقتی دقت کنه،می بینه که چه اتفاقاتی ،همین دور و ور خودش افتاده که واقعا باور نکردنیه! مثل همین خاطره یا داستانی که می خوام براتون بگم! می خوام داستان خانواده ی حاج عباس جوکار بولاتپه لوش و حاج حسن جوکار بولاتپه لوش رو براتون بگم! اما قبل از اینکه شروع کنم اینم بگم که تمامی اسامی،نام خانوادگی،جاها و مکان ها و اشخاص ، اگرم شباهتی با کسی یا جایی دارن،تصادفیه و حقیقت نداره! اصلا این فقط یه داستانه برای سرگرم شدن! نام خانوادگی م چیزی گذاشتم که با هیچ نام خانوادگی یکی نباشه!جوکار بولاتپه لوش!فکر نکنم یه همچین نام خانوادگی اصلا پیدا بشه! خب! حالا برای سهولت کار، این دو نفر رو ، حاج عباس جوکار و حاج حسن جوکار صدا می زنیم! برای اینکه به داستان حاج عباس و برادرش حاج حسن برسیم و بعدش برسیم سراغ بچه هاشون که اصل داستانه،باید یه خرده برگردیم عقب که ببینیم اصلا این دو نفر کی هستن! پس می ریم به سالهای هزارو سیصد و سی شمسی و اون طرفا! شایدم یه خرده این ور و اون ور ترش! حالا کوچه پس کوچه های اون زمان تهران رو رد می کنیم تا برسیم به خونه حاج مصطفی جوکار که پدر همین حاج عباس و حاج حسن جوکاره! البته تو این سالها این دو تا برادر سن و سالی ندارن و هنوز بچه ن! هنوزم حاجی نشدن و همون حاج عباس و حسن صداشون می کنیم! کوچه پس کوچه ها رو رد می کنیم تا برسیم طرفای محله ای قدیمی و اون طرفا که خونه حاج مصطفی جوکار اونجاس. حاج مصطفی معتمد محل شونه!دو بار تا حالا حج رفته و تو محل عزت و احترام عجیبی داره!اون وقتام که سفر حج رفتن به راحتی الان نبوده که!چی می شده که یه نفر می تونسته تا مشهدش بره!حالا حساب کنین مکه رفتنش چه طوری بوده؟