بر شانه های شهاب

کتاب بر شانه های شهاب نوشته مهدی پور رضاییان

هفتاد جا، زمين را كنده اند مهيا. متري در سه متر. تا در حادثه هاي نيم شب كه مردها و كلنگ ها برخاك مي خوابند و بوالعجب كه در ميان آن همه شيوه برنمي خيزند، همه چيز آماده باشد. امروز شنيدم كه هفت مرد دلير آرزوكرده اند كه كاشكي مي شد از خشت سينه بر شهر سقف مي زدند. و آنجا، پدر پير هفت مرد دلير، اما شهيد، پيش آمده برسينه هاي ستبرشان دستي و بوسه اي زده و آرزوي خود در ميان افكنده: « كاشكي در حادثه نيم شب آتي، من، هفتاد قطعه توانستمي شد. ـ نه بيش و نه كم ـ تا اين تعداد گورخالي ، پر مي شدي به من، و دهان زمين، بسته مي شدي دگر.»