بادی آرتیست

کتاب بادی آرتیست اثر دان دلیلو ترجمه منصوره وفایی

روز سفيد مه آلودي است و بزرگراه تا آسمان خشكيده بالا مي رود. چهار باند شمال دارد و تو در باند سوم مي راني و ماشين ها جلواند و پشت سر و دو طرف، اما نه خيلي زياد و نه خيلي نزديك. بالاي سراشيبي كه مي رسي چيزي اتفاق مي افتد و حالاست كه ديگر ماشين ها بي عجله مي روند. انگار خود به خود رانده مي شوند. نرم با دنده خلاص بر روي آن سطح پايين مي روند. همه چيز كند است و مه آلود و خشكيده و همه اين ها حول كلمه انگار اتفاق مي افتد. همه ماشين ها از جمله مال تو، انگار، بريده بريده حركت مي كنند، حضورشان را نشان مي دهند يا خود را به رخ مي كشند، و بزرگراه ميان همهمه سفيدي امتداد مي يابد و…