اوریکا تنها می توانید به همین میزان عدالت گیر بیاورید

کتاب اوریکا تنها می توانید به همین میزان عدالت گیر بیاورید نوشته آلبر کامو

ساعت ده صبح بود و پاتريس مورسو با گام هاي استوار به سوي ويلاي زاگرو مي رفت. تا آن زمان خدمتكار به بازار رفته و ويلا خالي بود. صبح زيباي بهاري بود؛ خنك و آفتابي. خورشيد مي تابيد، اما گرمايي از پرتو درخشانش احساس نمي شد. جاده اي تهي و سربالا، به ويلا منتهي مي شد. درختان كاج كنار تپه، نورباران شده بودند. پاتريس مورسو چمداني در دست داشت، و در آن صبح، تنها صدايي كه شنيده مي شد، طنين گام هايش و غژغژ دائم دسته ي چمدانش بود.