عباس میرزا فرمان فرمائیان

کتاب عباس میرزا فرمان فرمائیان نوشته منصوره اتحادیه ( نظام مافی ) – بهمن فرمان

زمانه و كارنامه سياسي و اجتماعي يك سال در قشون فرانسه روابط ناپلئون و ايران عباس فرمانفرمائیان (۱۲۶۸، تبریز-۱۳۱۴، برلین) شاهزاده قاجار، نوه مظفرالدین‏شاه و پسر دوم عبدالحسین میرزا فرمانفرما بود. نام او برگرفته از نام جد٧ش عباس میرزا ولیعهد فتحعلی‏شاه بود. در سال ۱۲۶۸ در تبریز متولد شد. تحصیلات مقدماتی را در تهران گذراند. هنگامی که فرمانفرما به دستور مظفرالدین‏شاه به بغداد تبعید شد، سه پسر بزرگترش نصرت‌الدوله، عباس میرزا و محمدولی میرزا را همراه با خود برد و به کالج مسیحی سنت جوزپه در بیروت فرستاد. پنج سال بعد عباس میرزا بیروت را به مقصد لندن ترک کرد و پس از مدتی وارد کالج سلطنتی «ساندهرست» شد.[۱] او در بازگشت به ایران لقب سالار لشکر (که از القاب سابق پدرش بود) دریافت کرد و به حکومت همدان منصوب شد. عباس میرزا در سال ۱۲۹۰ با زهرا مافی دختر میرزا رضاقلی‌خان نظام‌السلطنه مافی ازدواج کرد. زهرا در آن هنگام بانویی جوان و علاقه‌‏مند به هنر و مسل٧ط بر زبان فرانسه بود. عباس میرزا نیز زبان‏های فرانسه، انگلیسی و عربی را به روانی صحبت می‏‌کرد و به هنرهای عکاسی، ادبیات و اپرا علاقه داشت. او در همان سال جزو هیأت اعزامی ایران برای تهنیت تاج‏گذاری جرج پنجم به لندن رفت و پس از بازگشت به حکومت کرمانشاه منصوب شد. او برای مدتی عهده‏‌دار معاونت وزارت عدلیه بود. در کابینه فتح‌الله اکبر ابتدا به وزارت تجارت و فوائد عامه و بعد در ترمیم کابینه به وزارت دادگستری رسید. در کودتای ۱۲۹۹ به همراه برادرش نصرت‌‏الدوله دستگیر و زندانی شد. سالارلشکر در ادوار ۵ و ۶ و ۷ مجلس شورای ملی از مراغه به نمایندگی انتخاب شد. عباس میرزا در سن٧ چهل و پنج سالگی بر اثر سرطان در برلین درگذشت.