ایران قدیم مهد تمدن جهان

کتاب ایران قدیم مهد تمدن جهان نوشته فرشاد فرشباف ابریشمی – رعنا خزاعی

انگليسي – فارسي «ايران قديم، مهد تمدن جهان» نوشته فرشاد ابريشمي بناها و آثار باستاني كهن ايران از دوره ايلامي‌ها تا روزگار قاجاريه را به تصوير مي‌كشد. اين عكس‌ها روزگاران كهني را يادآور مي‌شود كه هنوز شهرها گسترش نيافته و بناها پيكره‌اي قديمي داشتند. كتاب «ايران قديم، مهد تمدن جهان» تنها گردآوري عكس‌هاي قديمي نيست، بلكه سفري به تاريخ ايران در گذر از پيچ و خم‌هاي تاريخ است. عكس‌هاي تاريخي كتاب خواننده را با جلوه‌هايي از ايران كهن آشنا مي‌كند كه امروزه تغيير كرده‌اند و متناسب با شيوه زندگي كنوني مردم ايران و چارچوب‌هاي شهرسازي مدرن شده‌اند. تصاوير كتاب از مجموعه بايگاني محمدعلي جديدالاسلام و عكاسان ديگر گرفته شده است. هر كدام از آن بخش‌ها و عكس‌ها، گواه ديرينگي تاريخ ايران و يادآور تلاش مردمان اين سرزمين در ساختن بناها و آراستن شهرها است. عكس‌هايي از استان‌هاي همدان و فارس در ميانه سال‌هاي 1270 تا 1325 بخش نخست كتاب را شامل مي‌شود و عكسي از دروازه قرآن شيراز در سال 1280، حافظيه شيراز در سال 1290 و تصاويري از خيابان‌هاي رودكي، سعدي، فردوسي و چهار راه زند شيراز را نشان مي‌دهد. بخش دوم كتاب به عكس‌هايي تاريخي از استان‌هاي اصفهان، يزد و كرمان اختصاص داده شده است. قديمي‌ترين تصوير مربوط به سال 1252 خورشيدي است و جديدترين آن به سال 1340 برمي‌گردد. تصويري از دروازه دولت تهران در سال 1265، كاخ گلستان در سال 1290 (دوره ناصرالدين‌شاه) و سرخه حصار، باغ فردوس، دوشان تپه و سردر سلطنت‌آباد در سال‌هاي 1270 تا 1287 از ديدني‌هاي استان تهران در بخش سوم كتاب است كه چشم‌اندازي زيبا پيش روي گردشگران مي‌گسترد. عكس‌هايي از مازندران، گلستان و گيلان نيز زيبايي بي‌مانند آن بخش از سرزمين ايران را در سال‌هاي 1268 تا 1340 خورشيدي تصوير مي‌كند. عمارت ناصرالدين شاه و ساختمان آجري امام‌زاده يحيي در شهر ساري، خواننده را به روزگار قاجاريه مي‌برد. بخش سمنان و خراسان نيز آكنده از عكس‌هاي ديدني تاريخي است. به ويژه بايد از عمارت حكومتي سمنان، چشمه علي دامغان، آرامگاه بايزيد بسطامي، عمارت خورشيد (كلات نادري) ياد كرد كه همگي دهه‌هاي پاياني سده سيزدهم و روزگار قاجاريه را نشان مي‌دهند. بخش‌ ديگر كتاب مربوط به گذشته‌هاي آذربايجان، اردبيل و زنجان است. اين عكس‌ها به سال‌هاي 1265 تا 1352 بازمي‌گردند. شمس‌العماره تبريز در 1265 و ميدان ساعت (شهرداري) در سال‌هاي 1316 و 1345 بر گستره عكس‌هاي كتاب افزوده است. تصوير شهرهاي كردستان، كرمانشاه، ايلام، بوشهر و خوزستان را در فاصله سال‌هاي 1260 تا 1318 در بخش انتهايي كتاب مي‌توان ديد. دورنماي شهر سنندج (1280)، ميدان بازار كرمانشاه (1270)، طاق بستان (1318) و كنسولگري انگليس در بوشهر (1380) از ديدني‌هاي اين قسمت از كتاب است.