فرمان عهدنامه مالک اشتر

در کتاب فرمان عهدنامه مالک اشتر يكي از برگهاي زر�’ين و مهم و ارزشمند دوران حكومت امام علي(ع) نامه اي است كه حضرت هنگام اعطاي فرمانروايي مصر به مالك اشتر در قالب عهدنامه اي به وي مي نويسد. اين عهدنامه كه بهترين آيين و دستورالعمل براي حاكمان حكومت اسلامي در همه اعصار است، در قرون متمادي مورد اهتمام دانشمندان و علما قرار گرفته، به گونه اي كه به شرح و ترجمه آن پرداخته اند. عهدنامه مالك اشتر به طرق مختلف در منابع شيعه به صورت مستقل و غير مستقل نقل شده است اين فرمان بنده‌ي خداي اميرالمومنين، علي، است به سوي مالك بن الحارث النخعي، در آن عهد كه بدو نبشت، بدانگاه كه ملك مصر بدو گذاشت، تا خراج ديوان فراهم كند و با خصم دين دراندازد و مردم را به صلاح آرد و ملك را آباد دارد. و بفرمود او را به پرهيز از خداي- سبحانه- و گزيدن طاعت او و فرمان بردن فرمان او، در آنچه در شرع رسول ناگزير بود و نيكبختي به امتثال 172 او منوط باشد. و بفرمود تا خداي- سبحانه- را به دست و دل و زبان ياري دهد، چه، باري- عزنصره- درنامه‌ي خويش بر نصر ناصر خويش و عزيز داشتن عزيز- خواه خويش تعهد فرمود، در آنجا كه گفت: «و لينصرن الله من ينصره»، ياري دهد آن را كه يار اوست و عزيز دارد آن را خوار اوست.