حمله حیدری

در کتاب حمله حیدری حماسه از قدیم ریشه داخل فرهنگ واعتقادات ما ایرانیان دارد. «فردوسی حکیم» باخلق «شاهنامه» به عنوان مهم‌ترین منظومه شگرف حماسه ملی ، مقدمات پیوندی دامنه دار ، دیرین و نمادین ، میان اسطوره‌های ملی با عقبه فرهنگی وهویت تاریخی ایرانیان بنیادنهاد. بعدهاسایر سرایندگان فارسی زبان دراقتفا واقتباس ازنامه باستان ، به نظیره سازی ازجهان پهلوان شاهنامه «رستم» پرداخته و شخصیت‌های تاریخی و مذهبی ممدوح خود راجایگزین او نمودند. ازمیان تمامی شخصیتهای مطمح نظرشاعران حماسه سرا دراین زمینه، وجودبی مثال و پهلوان بی‌همال شیعیان ، مولای متقیان ، اسدالله الغالب «علی ابن ابیطالب علیه السلام» مرکزتوجه ذهنی این دسته از شعرا قرار گرفته بطوریکه می‌توان گفت ؛ شرح دلاوریهاوفضایل آن امام همام، به تنهایی فصلی مشبع ازمجموعه سترگ منظومه‌های حماسی دینی موجود درادب فارسی را دربرمی گیرد. دراین میان؛ اوج ارادت گویندگان به ساحت مقدس آن حضرت، درآئینه منظومه‌هایی تحت عنوان «حمله حیدری» تجلی می‌یابدودر‌‌نهایت باخلق منظومه‌هایی همچون: حمله حیدری «باذل مشهدی»، «راجی کرمانی» و «فندرسکی اصفهانی» به اوج شکوه واقتدارخوددراین عرصه می‌رسد.»